scenariusz zakończenie roku 3 gimnazjum

 „TU ZOSTAŁ NASZ ŚLAD…” – scenariusz przedstawienia na uroczyste zakończenie gimnazjum (klasa III)
          

Patryk C (Z JEDNEGO KOŃCA OD UBIKACJI NA ŚRODEK)

Chciałbym kiedyś tu powrócić,

Chciałbym kiedyś tu zapukać,

Porozglądać się dokoła,

By dzisiejszy dzień odszukać

KASIA . (Z DRUGIEGO KOŃCA I IDZIE TAM, GDZIE PATRYK)

Chciałabym tu kiedyś wrócić,

Chciałabym tu wpaść na chwilę

Czas upłynie – ja dorosnę

Przejdę pewnie życia milę

Patryk, KASIA.

Chcielibyśmy tutaj wrócić

Ale tak to urządzono,

Że ty pójdziesz borem, lasem

A ja pójdę inną stroną…

KASIA                                                                        

Nikt nam przecież nie zabroni                 

Wrócić tutaj wspomnieniami,                 

Po cichutku, tak znienacka                      

Znów będziemy razem z Wami!            

SCHODZĄ/WYCOFUJĄ SIĘ, KAŻDE W PRZECIWNĄ STRONĘ

WYCHODZĄ KINGA I MATEUSZ, PATRYK DAJE KINDZE MIKROFON)

KINGA Drodzy Państwo, koleżanki, koledzy. Nadszedł długo oczekiwany przez nas dzień – dzień zakończenia roku szkolnego. Jest on tym bardziej wyjątkowy, gdyż za chwilę staniemy się absolwentami Gimnazjum Nr 2 w Nisku.

Serdecznie witamy przybyłych na dzisiejszą uroczystość gości, dyrekcję naszej szkoły, nauczycieli, rodziców, pracowników obsługi i administracji oraz Was - koleżanki i koledzy!

MATEUSZ W tak uroczystym dla nas dniu, nasze myśli i serca kierujmy ku tym, którzy wytrwale i cierpliwie prowadzili nas po labiryncie szkolnego życia. „W podzięce za dar najpiękniejszy, za wiedzę i serce” dyrekcji, wychowawcom, nauczycielom, wszystkim pracownikom szkoły i rodzicom dedykujemy nasz program artystyczny.

SZYMEK.: Nie wierzyłem         

Stojąc nad brzegiem rzeki,

która była szeroka i rwista,

że przejdę ten most,

spleciony z cienkiej, kruchej trzciny

powiązanej łykiem.

Szedłem lekko jak motyl

I ciężko jak słoń.

Szedłem pewnie jak tancerz

I chwiejnie jak ślepiec.

Nie wierzyłem, że przejdę ten most,

Nie wierzę, że przeszedłem.

PIOSENKA3 „Ostatni raz z moją klasą” Kasia

MATEUSZ Kart w kalendarzu było niemało.

Codziennie jedną zdejmował czas

I cóż powiecie, ot! Przeleciało

3 lata minęły jak z bicza trzasł.

KINGA. Wszystko się kończy i wszystko przemija,

I sen się kończy i cudowne marzenia,

Lecz jest coś w życiu, co nigdy nie mija

A tym są miłe wspomnienia!

PATRYK  Za nami 3 lata edukacji w gimnazjum. Trzy lata, które minęły jak 1 dzień. Doskonale pamiętamy pierwszy dzień września 2011-ego roku, kiedy to oficjalnie dołączyliśmy do grona gimnazjalistów. Mimo że byliśmy najmłodsi, to nasi starsi koledzy przyjęli nas bardzo ciepło i życzliwie. Tylko nieliczni, podtrzymując tradycję, zwracali się do nas: kici kici. Ale do czasu: Miesiąc później, w październiku, miały miejsce tzw otrzęsiny klas pierwszych, po których już nikt z nas nie był nazywany kotem.

OLIWIA Październik jest bardzo ważny jeszcze z innego powodu. Każdego roku czternastego dnia tego miesiąca, w sposób szczególny pamiętamy o naszych nauczycielach, którzy obchodzą swoje święto. W tym dniu dziękujemy im za trud, jaki wkładają w naszą edukację i wychowanie. Często nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak ogromną pracą z ich strony okupione są nasze sukcesy. 

MATEUSZ  Październik to także miesiąc, w którym przywołujemy osobę najwybitniejszego Polaka w historii – papieża pielgrzyma Jana Pawła II, który nauczał, że „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest, nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”. Opuszczając mury tej szkoły doskonale rozumiem te słowa...

KASIA 2: A listopad, kwiecień, czy maj? Te trzy miesiące również stanowią niezapomnianą część naszego życia szkolnego. Wtedy to przypominamy sobie losy naszego narodu na apelach patriotycznych przygotowanych przez naszych nauczycieli. Muszę przyznać, że dzięki takim występom, historia naszej ojczyzny nie jest mi obca.

MARCIN  Warto również przywołać grudzień i marzec (lub czasem kwiecień), kiedy to, albo uczyliśmy się na pamięć ról do apelu bożonarodzeniowego, czy wielkanocnego, albo wysłuchiwaliśmy  naszych kolegów przybliżających nam tradycję obu tych świąt.

AGNIESZKA: Kwiecień po raz kolejny. To chyba najbardziej intensywny miesiąc, a szczególnie 3 jego dni, dni ogromnego stresu i paniki – dni egzaminów gimnazjalnych, do których byliśmy solidnie przygotowywani. Już gdy byliśmy w pierwszej klasie, nasi nauczyciele często mówili nam, żebyśmy się uczyli, bo już niedługo zdawać będziemy egzaminy. „Niedługo?” – pytaliśmy ze zdziwieniem – „przecież mamy jeszcze 3 lata!” Dziś wiemy. Czas płynie nieubłaganie. Mieli rację.

WIOLA: Ale na szczęście, znacznie więcej było tych dobrych chwil. To przecież tu w szkole się poznaliśmy, wiązaliśmy przyjaźnie, które, miejmy nadzieje, przetrwają już na zawsze. Razem chodziliśmy na szkolne dyskoteki, jeździliśmy na wycieczki, czy wychodziliśmy na wspólne ogniska integracyjne. Ileż wtedy było radości i śmiechu. Dziś pozostaną nam już tylko wspomnienia…

SCHODZĄ

Piosenka4 „Życia mała garść” Artur Patanowski – refren wszyscy, zwrotki Wiktoria

ANIA

Tak jak w szkole nigdy potem Ci nie będzie,

 Choćbyś zjeździł za przygodą cały świat,

 Jeśli nawet wszystko poznasz i zdobędziesz,

 Nie zapomnisz nigdy smaku szkolnych lat.

SARA (podkład- Secret Garden ~ Songs From A Secret Garden”).

Trudno uwierzyć, że to już koniec naszych zmagań w tej szkole. Minęło tyle lat. Drodzy nauczyciele, wyrażamy głęboką nadzieję, że w waszych sercach pozostaną tylko te ciepłe wspomnienia o nas, choć zdajemy sobie sprawę, iż często nasze zachowanie pozostawiało wiele do życzenia. Pragniemy was szczerze przeprosić za chwile rozczarowań, za oczekiwania, których nie spełniliśmy. Jednocześnie, raz jeszcze dziękujemy za to, że wierzyliście w nas, motywowaliście do zgłębiania wiedzy i poszerzania horyzontów. Choć nie zawsze dawaliśmy temu dowód, to bądźcie pewni, że w głębi serca doceniamy to, ile wysiłku włożyliście w naszą edukację i kształtowanie w nas prawidłowych postaw. Zdajemy sobie sprawę, że nie było to łatwe. Wiemy, że wasza praca nie opierała się jedynie na przeprowadzeniu czterdziestopięciominutowych zajęć lekcyjnych lecz na czymś znacznie więcej. W waszych domach byliście zmuszeni oceniać nasze sprawdziany i testy, które musieliście uprzednio przygotować. Wypisywanie świadectw czy kartek na wywiadówkę z pewnością również pochłonęło mnóstwo waszego cennego czasu. Co więcej, organizowaliście dla nas dodatkowe zajęcia pozalekcyjne, choć tak naprawdę nie musieliście. Ale my wiemy. Dla was liczyło się nasze dobro. Zależało wam, byśmy opuścili mury tej szkoły bogatsi. Z tego miejsca zapewniamy, iż będziemy o was zawsze pamiętać i mile was wspominać, a chwile przeżyte w tej placówce będziemy przywoływać z uśmiechem na twarzach. Kochani rodzice, również o was pamiętamy w tym szczególnym dla nas dniu. To dzięki wam jesteśmy i cieszymy się każdym nowym dniem, dzięki wam poznajemy piękno tego świata, odkrywamy nieznane. Dziękujemy za opiekę, troskę i bezgraniczną miłość, za świadomość, że czeka na nas zawsze cierpliwy i tolerancyjny port macierzysty. Dziękujemy za pokazanie nam, że porażki mogą nas nauczyć czegoś pożytecznego, że gdy przeżywamy trudności, możemy odkryć swą siłę, że miłość i życzliwość często znajdujemy w najciemniejsze dni. I choć nieraz przysparzamy wam wielu zmartwień, chcielibyśmy wam powiedzieć, że po prostu was kochamy.

MAGDA  Choć o szkole każdy myśli co innego,

To wszyscy wnet dojdą do wniosku jednego:

Że, choć w szkole nudno i źle bywać może,

To bez niej sto razy i nudniej i gorzej!

Bo szkoła to miejsce takie najdziwniejsze,

Które z upływem lat staje się piękniejsze,

I najcudowniejszą mają ją w pamięci

Nie ci, co tu chodzą, – lecz ABSOLWENCI!

WIKTORIA

Podobno z tego się wyrasta,

Podobno to z czasem się zmienia.

Ty się nie zmieniaj, już taki zostań,

Ty nie wyrastaj z marzenia.

Choćby ci było z nim niewygodnie,

Choćby nawet z nim było źle ci,

To je troszeczkę, odrobinkę odmień,

Ale go nie wyrzucaj na śmieci.

Będą mówili żeś jeszcze dziecinny,

Będą się może śmiali,

A ty się z nimi nie licz,

Ty bądź taki, jaki jesteś – nie inny.

I gdybyś nawet nie mógł sprostać

Światu, co zmienia się i zmienia,

To nic się nie martw, taki już zostań-

Ty nie wyrastaj z marzenia.

PIOSENKA1 („Piosenka absolwenta” piszesz mi w liscie, ze kiedy pada… 2+1) Karolina

PATRYK C

Jutro popłyniemy daleko,                   

Jeszcze dalej niż te obłoki                           

pokłonimy się nowym drzewom                 

odkryjemy nowe zatoki ;                            

nowe ryby znajdziemy w jeziorach,            

nowe gwiazdy złowimy w niebie,               

popłyniemy daleko, daleko                         

jak najdalej przed siebie.

IWONA

Do zobaczenia w dorosłym życiu

Na innej drodze, na innym szlaku

Z bagażem wspomnień na dnie, w ukryciu

Wśród masy pytań w pełnym plecaku.

 Przyszłość jak wielki znak zapytania

Pełna rozterek i niepokoju.

Bez odpowiedzi na takie pytania

W codziennej pracy, w chwilach spokoju.

Stoimy w progu tej naszej drogi

Tacy malutcy, tacy nieśmiali

Z cichą nadzieją, by los nie był srogi

Byśmy do celu dotarli cali

Otwarci, prawi, pełni miłości,

Idźmy odważnie przez nasze życie,

By w końcu drogi bez wątpliwości

W lustro popatrzeć na swe odbicie.

KINGA Na szczęście młodość ma to do siebie, że szybko się zapomina o kłopotach i porażkach. Dziś nie pamiętamy tego, co było złe. Mamy szesnaście lat, za nami szkoła podstawowa i gimnazjum, a przed nami całe życie… Nie rezygnujmy z marzeń, dążmy uparcie do celu. Niech piosenka, którą teraz wykonamy zawsze przypomina nam, że choć z każdym rokiem przybywa nam lat, to w głębi serca zawsze pozostaniemy dziećmi pełnymi marzeń, dziećmi, dzięki którym świat może stać się piękniejszy.

PIOSENKA „We are the World” WSZYSCY

KINGA Prosimy przedstawicieli klas II o pożegnanie absolwentów.

Uczeń I: Z 2 KL (DAGMARA, MARCIN)

DAGMARA Drogie koleżanki i koledzy! W ten uroczysty nastrój pożegnania pragniemy się również włączyć i my uczniowie klas drugich. Życzymy Wam radości i samych sukcesów w odkrywaniu nowych tajemnic, a do wymarzonej przyszłości niech wiodą Was same proste drogi.

MARCIN Ponad połowa waszego dotychczasowego życia związana jest ze szkołą. Bardzo szybko okazało się, że chodzenie do szkoły ma swoje dobre strony.

 To właśnie w szkole rodziły się pierwsze przyjaźnie i sympatie. Niektóre z nich przetrwały próbę czasu i towarzyszą wam nadal.

Podczas piosenki zostają wręczone upominki uczniom klas III

KINGA: My – uczniowie klas trzecich, wraz z rodzicami - pragniemy w symboliczny sposób podziękować naszej Dyrekcji i całemu gronu pedagogicznemu, życząc wszelkiej pomyślności, wiele zapału, sił, energii i satysfakcji z realizacji zawodowych zamierzeń, a także spełnienia osobistych planów.

WRĘCZENIE KWIATÓW

Prosimy o zabranie głosu Panią Dyrektor.