Dziś przychodzę do Was z najważniejszym czasownikiem w języku angielskim, którego odmianę koniecznie musicie znać! Mowa o czasowniku "być". Jest to specyficzny czasownik, ponieważ jego odmiany należy nauczyć się na pamięć, ale jest to równocześnie podstawowa (i chyba najważniejsza) odmiana, którą powinna znać każda osoba ucząca się angielskiego.
Ale uwierzcie, że lepiej będzie, jeśli najpierw wprowadzę... osoby (zaimki) oraz ich znaczenie, bo być może dowiecie się czegoś nowego...
I - ja
you - ty
*he - on (do osób)
*she - ona (do osób)
** it - to, on, ona (do rzeczy)
we - my
you - wy
they - oni, one (do rzeczy i do osób)
*"She" (ona) odnosi się tylko do osób, np: Mam przyjaciółkę. Ona jest miła. - I have got a friend. She is nice.
*"He", czyli "on" również odnosi się tylko do osób, np: Mam przyjaciela. On jest miły. - I have got a friend. He is nice.
** No właśnie... w przypadku zaimka osobowego "it" sytuacja jest nieco inna niż w języku polskim. Można by powiedzieć, że "it" ma 3 znaczenia. Przede wszystkim oznacza "to", np.: "To jest trudne." - "It is difficult." - tu nie mamy problemu, ale popatrzcie: napisałam także, że "it" oznacza "on/ona". Tak - nie pomyliłam się! "It" - jako "on/ona" będzie odnosiło się do rzeczy. Co mam na myśli? Przeanalizujmy takie zdania: "Mam książkę. Ona jest ciekawa." - I have got a book. It is interesting. - "ona" czyli kto? A raczej - co? Co jest ciekawego? Książka, prawda? A wiemy, że książka to rzecz, a nie osoba! Dlatego w tym przypadku słówko "ona" przetłumaczyłam jako "it", a nie "she". Kolejny przykład: Mam samochód. On jest nowy. - I have a car. It is new. Dlaczego "it", a nie "he"? Ponieważ samochód to rzecz, a nie osoba.
Kolejną ważną kwestią są typy zdań w języku angielskim. Na razie pomijamy tryb rozkazujący - tym zajmiemy się innym razem.
Musicie na tym etapie pamiętać, że w każdym czasie angielskim wyróżnimy 3 rodzaje zdań:
a) pytanie - logiczne - zakończymy je pytajnikiem (?);
b) przeczenie - rozpoznamy je, kiedy w zdaniu będzie partykuła "NIE"
c) twierdzenie - twierdzenie będzie wtedy, jeśli w zdaniu NIE BĘDZIE ANI SŁÓWKA "NIE" ANI PYTAJNIKA.
Wróćmy do naszego czasownika. Jego odmiany oraz znaczenia należy nauczyć się na pamięć.
Jako pierwszy odmienimy czasownik "be" - "być" w twierdzeniu.
I am - (ja) jestem
You are - (ty) jesteś
He is - (on) jest
She is - (ona) jest
It is - (to) jest, (on/ona) jest
We are - (my) jesteśmy
You are - (wy) jesteście
They are - oni, one są
Dlaczego wzięłam w nawias polskie zaimki? Dlatego, że w naszym języku możemy je pominąć, w końcu "JESTEM = JA JESTEM.", a w języku angielskim NIE można pomijać osoby w zdaniu. Nigdy!
Teraz zajmiemy się przeczeniem z czasownikiem "być".
I am not = I'm not - (ja) nie jestem
you are not = you're not = you aren't - (ty) nie jesteś
he is not = he's not = he isn't - (on) nie jest
she is not = she's not = she isn't - (ona) nie jest
it is not = it's not = it isn't - to nie jest, (ona/on/ono) nie jest
we are not - we're not = we aren't - (my) nie jesteśmy
you are not = you're not = you aren't - (wy) nie jesteście
they are not = they're not = they aren't - (oni, one) nie są
Teraz utworzymy pytanie z czasownikiem "być".
diagram 1.
ALE! Zwróćcie uwagę, że czegoś tu brakuje... Domyślacie się, jakiego pytania nie ma w czarnej ramce, którą nazwiemy klamerką? Podpowiem - pytania najbardziej popularnego. Pomyślcie... Jakiego typu pytania najczęściej zadajemy?
Jeśli już zgadliście - gratuluję! A jeśli nie - to spieszę z odpowiedzią. Chodzi o pytanie typu: "Czy"? Np.: Cy oni są...?, Czy jesteś...?, Czy to jest...? (oczywiście w miejsce kropek wstawimy coś jeszcze, np przymiotnik, aby mieć zdanie pytające: Czy to jest trudne? Czy ona jest mądra? itp.
No właśnie - tutaj mam dla Was ciekawostkę: Słówka "czy" w angielskich pytaniach nie tłumaczymy! Popatrzcie jeszcze na diagram powyżej. Zauważcie, że w klamerce - czyli tam gdzie mamy słówka zaznaczonym kolorem fioletowym (gdzie, kiedy, dlaczego itp) NIE MA słówka "CZY", prawda? Skoro tak jest, to aby utworzyć pytanie, które po polsku zaczniemy od "czy" to po prostu pominiemy naszą klamerkę i przepiszemy to, co jest za klamerką. Tak więc pytanie będzie wyglądało tak:
Am I...? - czy (ja) jestem...?
Are you...? - Czy (ty) jesteś...?
Is he...? - Czy (on) jest...?
Is she...? - Czy (ona) jest...?
Is it...? - Czy to jest...? Czy on/ona jest...?
Are we...? - Czy (my) jesteśmy...?
Are you...? - Czy (wy) jesteście...?
Are they...? - Czy oni/one są...?
Moi Drodzy! Chcę Wam jedną rzecz uświadomić - tak naprawdę pytania z czasownikiem "być" wyglądają tak samo, tyle, że jeśli chcecie zadać pytanie, które zaczyna się od "czy", to nie korzystacie z klamerki, bo w klamerce nie ma tego słówka pytającego, po prostu pomijacie klamerkę. Udowodnię Wam to na diagramie poniżej: popatrzcie na te przykłady:
diagram 2.
ZAPAMIĘTAJ!!!
1. Pierwszym najważniejszym angielskim czasownikiem jest "być" .
2. Trzy najważniejsze rodzaje zdań to:
a) twierdzenie (rozpoznam je, gdy w zdaniu nie będzie słówka "nie" ani "?".)
b) przeczenie (rozpoznam je, kiedy w zdaniu będzie partykuła "nie")
c) pytanie (rozpoznam je, kiedy na końcu zdania będzie "?")
3. Odmiany czasownika "być" w: twierdzeniu, przeczeniu i pytaniu należy nauczyć się na pamięć.
4. Ponieważ słówka "czy" nie ma w klamerce słówek pytających, to pomijam klamerkę i przepisuję to, co jest za klamerką, pamiętając, że zdanie zaczynam wielką literą.
Niedługo poznacie drugi z kolei najważniejszy czasownik - "mieć". Wtedy też poćwiczymy znajomość obu tych ważnych czasowników.
Do następnego!
BM
Do następnego!
BM
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz