Wiecie
doskonale, że słówko „jest” to po angielsku "is", natomiast „są” to po angielsku: "are".
Dziś natomiast muszę Wam powiedzieć, że słówko „jest” i „są” możemy przetłumaczyć
na kilka sposobów:
Jest
– czyli: is albo there is albo czasem
nawet: there are.
Są
– czyli: are albo: there are
angielskie
wyrażenie:
|
polskie
tłumaczenie:
|
Is
|
jest
|
There is
|
jest
|
Are
|
są
|
There are
|
Są, jest*
|
Niestety,
to, którego słówka użyję, określa reguła.
Zacznijmy
od czasownika „jest”. Popatrzmy i zanalizujmy poniższe przykłady:
Krzesło jest
w pokoju.
W pokoju jest
krzesło.
W pokoju jest
pięć krzeseł.
No właśnie –
w każdym z powyższych zdań mamy słówko „jest”. Przypuszczam, że Wasza pierwsza myśl, to
w każdym z tych zdań wpisanie słówka „is”, ale muszę Was rozczarować.
Zapamiętajcie:
jeśli będziecie kiedykolwiek chcieli utworzyć zdanie, w którym będzie słówko „jest”,
to pomyślcie o regule… a reguła jest taka: patrzymy na to, co mamy PRZED
słówkiem jest:
Jeżeli
PRZED słówkiem jest mamy podmiot (czyli część zdania, frazę odpowiadającą na pytanie:
kto? albo: co? – na przykład: krzesło, klasa, uczeń, dom, pies, Tomek) to
słówko jest tłumaczę jako: is.
Jeśli
PRZED słówkiem jest mamy okolicznik miejsca (czyli frazę odpowiadającą na pytanie:
gdzie? - na przykład: w pokoju, w szkole, na świecie, na parkingu, w sklepie),
to słówko jest tłumaczymy jako there is albo there are.
No
właśnie kiedy there is, a kiedy there are? Aby to ustalić musimy tym razem
popatrzeć, co mamy ZA słówkiem jest: to znaczy, czy mamy rzeczownik w liczbie pojedynczej
(czyli: czy jest jedna rzecz na przykład: krzesło), czy rzeczownik jest w
liczbie mnogiej (czyli: jest więcej niż jedna rzecz: na przykład: krzesła). Czyli:
There
is użyję,
jeśli ZA słówkiem jest będzie rzeczownik w liczbie pojedynczej (a PRZED słówkiem jest, przypominam, musi być fraza, która odpowiada na
pytanie: co? albo kto?).
There
are użyję,
jeśli ZA słówkiem jest będzie rzeczownik w liczbie mnogiej (a PRZED słówkiem jest, przypominam, musi być fraza, która odpowiada na
pytanie: co? albo kto?)
Wróćmy teraz
do naszych zdań i przetłumaczmy je POPRAWNIE stosując powyższe reguły:
Zdanie 1. Krzesło
jest w pokoju. – The chair is in the room.
Widzimy, że
PRZED słówkiem jest mamy frazę odpowiadającą na
pytanie: co? – Krzesło. Na pewno słówko jest
przetłumaczę zatem jako is, bo o tym mówi reguła.
(jeszcze raz wyjaśnię: PRZED słówkiem jest mamy
zwykły rzeczownik (krzesło), czyli jest to tak zwany podmiot, bo odpowiada na
pytanie: co?. Dajemy tu samo is. Nie mogę dać
there is, bo słówko krzesło nie odpowiada na pytanie: gdzie?.)
Zdanie 2. W
pokoju jest krzesło. – znów: widzimy, że w
zdaniu mamy słówko jest: zatem musi zapalić nam
się lampka: muszę dobrze pomyśleć, jak mam przetłumaczyć to słówko. Myślę tak:
PRZED słówkiem „jest” mam frazę odpowiadającą na pytanie: „gdzie?”, więc na
pewno będzie: there is albo there are. Teraz wykonuję drugi krok: patrzę, co
jest ZA słówkiem „jest”: widzę, że mam liczbę pojedynczą (krzesło, czyli: jedno
krzesło), więc na pewno słówko jest przetłumaczę jako there is. Nasze zdanie
będzie wyglądało tak:
In the room there is a
chair.
Albo:
There is a chair in
the room.
Zdanie 3. W pokoju
jest pięć krzeseł – przed słówkiem jest mamy “gdzie?” – w pokoju, więc na pewno
jest przetłumaczę jako there is albo there are – samo "is" odpada. Teraz: there
is czy there are? Aby to ustalić, patrzę na to co jest ZA słowem jest – widzę,
że mamy tu rzeczownik w liczbie mnogiej (pięć krzeseł), więc w tym zdaniu
słówko jest przetłumaczę jako there are.
In the room there are 5
chairs.
Albo:
There are 5 chairs
in my room.
Teraz weźmy
na tapet słówko: “są”. Popatrzmy na te zdania i stwórzmy reguły.
Krzesła są
w pokoju.
W pokoju są krzesła.
Jeśli
PRZED słówkiem są mamy podmiot (frazę,
która odpowiada na pytanie kto? albo: co?), to słówko są tłumaczymy jako are.
Jeśli
PRZED słówkiem są
mamy okolicznik miejsca (frazę odpowiadającą na pytanie: gdzie?), to słówko są tłumaczę jako there are.
Wróćmy teraz
do naszych zdań.
Krzesła są w pokoju. –
The chairs are in the room. (daję are, bo PRZED słówkiem są mam frazę
odpowiadającą na pytanie: co?)
W pokoju są krzesła. (daję there are, bo PRZED słówkiem są mam
frazę odpowiadającą na pytanie: gdzie?). Zdanie
tłumaczę tak:
In the room there are some
chairs.
Albo tak:
There are some chairs
in the room.
Łatwe? Mam nadzieję,
że tak. Ale jeszcze jedna ważna rzecz – ostatnia, obiecuję.
PODMIOT – odpowiada na pytanie: co?
albo: kto? (np: krzesło, krzesła, książki, lustro, chłopiec). W każdym zdaniu mamy podmiot: czasem zdanie zaczyna się od podmiotu, a czasem podmiot jest w środku, albo na końcu.
a) Jeśli zdanie ZACZYNA SIĘ od podmiotu, to przed tym podmiotem (czyli na samym początku zdania) piszę The, np.:
The chair
is in the room.
The chairs are in the room.
The chairs are in the room.
b) Jeśli zdanie NIE ZACZYNA SIĘ od podmiotu, mamy dwie możliwości:
- jeśli podmiot jest w liczbie pojedynczej, to przed tym podmiotem piszę „a” (gdy podmiot zaczyna się od spółgłoski), albo: „an” (gdy podmiot zaczyna się od samogłoski – a, e, i, o), np.
- jeśli podmiot jest w liczbie pojedynczej, to przed tym podmiotem piszę „a” (gdy podmiot zaczyna się od spółgłoski), albo: „an” (gdy podmiot zaczyna się od samogłoski – a, e, i, o), np.
In the room there is a chair. = There is a chair in the room.
- jeśli podmiot jest w liczbie mnogiej, to przed
tym podmiotem piszę some.
In the room there are some chairs. =
There are some chairs in the room.
Na skróty: jeśli podmiot jest na początku zdania to zawsze piszemy przy nim the.
Jeśli podmiot w liczbie pojedynczej nie jest na początku zdania, piszemy przy nim a/an.
Jeśli podmiot liczbie mnogiej nie jest na początku zdania, piszemy przy nim some.
Jeśli przed podmiotem (we wszystkich typach zdań) jest jakaś konkretna informacja: np.: liczba, lub słówko ilościowe np.: dużo, kilka, mało, trochę), to wtedy zamiast „the, a/an, some) wstawiamy to konkretne słówko.
(In the room there are five chairs.)
(In the room there are lots of chairs.)
We frazie
odpowiadającej na pytanie: gdzie? (np.: w pokoju), przed rzeczownikiem piszę „the”,
ale jeśli wiemy, w czyim pokoju, to piszemy np.: in MY room. Np.:
In the room there is a chair. – W pokoju jest
krzesło.
In my room there is a chair. – W moim
pokoju jest krzesło.
Na skróty: bezpośrednio po słówkach "in" oraz "on" wstawimy the.
Pozdrawiam,
BM
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz